کشیدگی عضله بین دنده ای: علائم، درمان …

علائم و نشانه های کشیدگی عضله بین دنده ای بسته به علت آنها می تواند کمی متفاوت باشد. علائم در این ناحیه محلی و اغلب شامل تنفس می شود.

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد شدید بالای کمر و دنده
• درد شدید و ناگهانی، به ویژه اگر ناشی از ضربه به قفسه سینه یا پشت باشد
• بدتر شدن تدریجی درد پس از حرکت های مکرر، مانند پارو زدن، شنا، یا سایر تمرینات بدنی
• سفتی و تنش در ماهیچه ها که باعث درد بالای کمر می شود
• سفتی عضلانی هنگام خم شدن یا چرخاندن قسمت بالایی بدن
• بدتر شدن درد هنگام سرفه، عطسه یا تنفس عمیق
• اسپاسم عضلات بین دنده ای
• حساسیت در ناحیه بین دنده ها

کشیدگی عضله بین دنده ای در مقابل سایر دردهای بالای بدن

به طور معمول، صدمات به ندرت در قسمت فوقانی کمر رخ می دهد زیرا نسبتاً بی حرکت است. اگر این ناحیه دلیل درد باشد، همینطور است اغلب به علت به وضعیت نامناسب طولانی مدت همچنین می تواند به دلیل آسیب شدیدی باشد که استحکام ستون فقرات بالایی را ضعیف کرده است، مانند تصادف رانندگی.

افراد معمولاً درد ناشی از صدمات بالای کمر را به صورت درد شدید و سوزشی در یک نقطه تجربه می کنند. درد می‌تواند به شانه، گردن یا هر جای دیگری در بالاتنه سرایت کند و ممکن است بیاید و برود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد علل احتمالی کمردرد، ادامه مطلب را بخوانید.

کشیدگی عضله بین دنده ای تقریباً همیشه نتیجه برخی رویدادها مانند فشار بیش از حد یا آسیب است. در مقابل، شناسایی منبع اولیه درد ناشی از ذات الریه یا سایر اختلالات ریوی دشوار است.

اگر بتوان ناحیه خاصی از ناراحتی را پیدا کرد، مثلاً بین دنده‌ها، این نشان می‌دهد که درد از ریه‌ها یا قسمت بالای کمر نمی‌آید. مردم اغلب درد ریه را تیز و در حال گسترش به بیرون توصیف می کنند.

با شکستگی دنده، درد معمولاً بسیار شدیدتر از کشیدگی عضلات بین دنده ای است.

علائم به شرح زیر ممکن است نشانه شکستگی دنده باشد:

• احساس تنگی نفس
• بیرون زدگی یا احساس خنجر شدید در ناحیه دنده
• ناحیه ای در اطراف دنده ها که لمس آن بسیار حساس است

شکستگی دنده یک اورژانس پزشکی است که نیاز به توجه فوری دارد.

فعالیت های روتین معمولا علت کشیدگی عضلات بین دنده ای  نیستند این کشیدگی ها اغلب در نتیجه آسیب یا فشار بیش از حد عضلات رخ می دهد.

علل شایع عبارتند از:

• ضربه مستقیم به قفسه سینه، مانند سقوط یا تصادف رانندگی
• ضربه ضربه ای ناشی از ورزش های تماسی، مانند هاکی یا فوتبال
• چرخاندن نیم تنه فراتر از دامنه حرکتی طبیعی آن
• چرخش در حین بلند کردن وزنه
• چرخش شدید، مانند گلف یا تنیس
• چرخش از حالت های خاص یوگا یا موقعیت های رقص
• رسیدن به بالای سر، برای مثال، هنگام نقاشی سقف
• بلند کردن هر جسم سنگینی بالاتر از ارتفاع شانه
• رسیدن طولانی مدت بالای سر
• حرکات اجباری تکراری، مانند ضربه زدن به توپ تنیس

افزایش ناگهانی فعالیت بدنی نیز می تواند منجر به کشیدگی عضلات بین دنده ای شود. این مورد مخصوصاً زمانی است که عدم ورزش یا وضعیت بدنی نامناسب ممکن است منجر به ضعیف‌تر شدن عضلات شود.

زمان مراجعه به پزشک به شدت آسیب بستگی دارد. یک آسیب خفیف ممکن است منجر به کاهش درد و سفتی شود که در عرض چند روز از بین می رود.

توصیه می شود در صورت درد ناشی از د آسیب دنده شدید که  بیش از چند روز طول می کشد، یا با خواب یا فعالیت های روزانه تداخل دارد، به پزشک مراجعه کنید.

اگر یک آسیب تروماتیک، مانند سقوط یا تصادف اتومبیل، رخ داده است، یا تنفس دشوار است، مراقبت های پزشکی فوری ضروری است.

تشخیص کشیدگی عضلات بین دنده ای شامل معاینه فیزیکی است. هدف بررسی هرگونه محدودیت حرکتی و ارزیابی مناطق حساس است. به عنوان مثال،  شامل یک معاینه ریوی که می تواند به تشخیص مشکلات در تنه بدن کمک کند. پزشک همچنین در مورد هر گونه آسیب یا درگیری ورزشی اخیر سؤال خواهد کرد.

یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است  تست های تصویربرداری، مانند سونوگرافی یا اسکن MRI بنویسد. این می تواند به رد سایر آسیب ها مانند شکستگی دنده کمک کند.

اگر آسیبی که باعث کشیدگی عضله بین دنده ای شدید نباشد و علائم خفیف باشد، ممکن است درمان خانگی تمام آن چیزی باشد که لازم است. گزینه های درمان خانگی می تواند شامل موارد زیر  شود:

• استفاده از کیسه یخ یا کیسه سرد و به دنبال آن گرما درمانی. گزینه های گرما درمانی شامل حمام گرم، پدهای حرارتی یا پوشش های حرارتی چسبنده است.
• استراحت و محدود کردن تمام فعالیت‌های بدنی برای چند روز تا زمانی برای بازیابی فشار عضلانی فراهم شود.
• مصرف داروهای مسکن برای کاهش تورم و درد. داروهای بدون نسخه که ممکن است به فشار عضلات بین دنده ای کمک کنند شامل استامینوفن یا ایبوپروفن هستند.
• در صورت دردناک بودن تنفس، با نگه داشتن بالش در مقابل عضله آسیب دیده، ناحیه را آتل بزنید. با این حال، مشکل در تنفس به این معنی است که فرد باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشد.

علاوه بر درمان های خانگی که در بالا توضیح داده شد، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:

• شل کننده های عضلانی برای درد شدید و اسپاسم
• فیزیوتراپی (PT)
• تزریق لیدوکائین و کورتیکواستروئیدها برای کاهش درد و تورم در صورت عدم موفقیت سایر درمان ها

فیزیوتراپی

PT ممکن است شامل کشش های مختلف و تمرینات تنفسی برای کمک به تقویت عضلات بین دنده ای باشد   مثلا این ممکن است خم شدن پهلو و تنفس عمیق در بر بگیرد.

اگر تنفس دشوار یا دردناک رخ دهد، تمرینات تنفس عمیق می تواند به بهبود تنفس سطحی فرد کمک کند. تنفس کم عمق طولانی مدت می تواند منجر به عوارضی مانند ذات الریه شود.

فردی که دچار کشیدگی عضله بین دنده ای است نباید هیچ گونه تمرین کششی انجام دهد مگر اینکه تحت نظارت یک فیزیوتراپیست یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باشد.

اگر باعث افزایش درد یا بدتر شدن علائم شود، فرد باید بلافاصله کشش را متوقف کند.

کشیدگی عضله بین دنده ای چقدر طول می کشد بستگی بر شدت جراحت کشیدگی خفیف عضله بین دنده ای  دارد اما معمولاً در عرض چند روز بهبود می یابد. کشیدگی‌های متوسط ​​ممکن است ۳ تا ۷ هفته طول بکشد تا بهبود یابد، و کشیدگی‌های شدید که شامل پارگی کامل ماهیچه‌ها می‌شود، ممکن است بیشتر طول بکشد.

به طور کلی، بیشتر رگ به رگ شدن‌های عضلانی بین دنده‌ای و سایر آسیب‌های دنده‌ای باید در مدت زمان ۶ هفته التیام پیدا کنند.

پیشگیری از کشیدگی عضلات در آینده شامل گرم کردن و کشش قبل از انجام تمرینات شدید است. مهم است که هنگام ورزش یا شرکت در ورزش زیاده روی نکنید.

قوی نگه داشتن ماهیچه ها همچنین به جلوگیری از کشیدگی عضلات بین دنده ای کمک می کند.
Source link